Ηταν ωραία στον «Πειναλέων»…

Όπως είχαμε πει, η χθεσινή συνάντηση της Λέσχης Ανάγνωσης Γονέων έγινε στην ταβέρνα «Πειναλέων» της οδού Μαυρομιχάλη.

Φάγαμε καλά (Mακάριε σε ευχαριστούμε!), ήπιαμε καλά, και κουβεντιάσαμε υπέροχα για χίλια-δυο πράγματα… Και επειδή Λέσχη Ανάγνωσης στην Dorothy Snot χωρίς διαφωνίες δεν γίνεται, βρήκαμε πεδίο δόξης λαμπρό αναλύωντας «Το Γευμα των λύκων» του G. Penart (από τις εκδοσεις Παπαδοπουλος).

Στο συγκεκριμένο βιβλίο, για όσους δεν το γνωρίζουν, ένα γουρουνάκι γλιτώνει το «φάγωμα» από μια οικογένεια λύκων επειδή με την ευγενική συμπεριφορά του και με την προθυμία του να προσφέρει, τους κάνει όλους φίλους του. Τέθηκε λοιπόν από γονείς το ερώτημα εάν η συμπεριφορά αυτή (του γουρουνιού) μπορεί να ωθήσει τα παιδιά να σκεφθούν ότι πρέπει στην ζωή τους να είναι «υποτακτικά» και «εξυπηρετικά» προς τους άλλους, ώστε να κερδίζουν την εύνοια τους. Η ανάλυση μας έφτασε μάλιστα στο σημείο να αναρωτηθούμε εάν τα ονόματα των ηρώων κρύβουν και κάποια υποβόσκουσα πολιτική(!!) σημειολογία.

Για όλα αυτα και για άλλα τόσα λατρεύουμε αυτές τις συναντήσεις, και λατρεύουμε τα βιβλία αυτά που μας κάνουν να διαφωνούμε!

Λιγότερα είχαμε να πούμε για το βιβλιο «Ρεντ, μπελάς στο δάσος» των Στρουμπούλη-Ηλιάδη (από τις εκδόσεις Καστανιώτη). Θετικά ήταν γενικά τα σχόλια με περισσότερη έμφαση στην τοποθέτηση της ιστορίας στην Υδρα, τον τόπο καταγωγής των συγγραφέων. Η Δέσποινα βέβαια, μαμά του Νέστορα, που δεν μπόρεσε δυστυχώς εχθές να παρευρεθεί, έχει διαφωνίες και μπορείτε να τις διαβάσετε στο (όπως πάντα) απολαυστικό της σχόλιο που ακολουθεί!

Ενα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους και όλες που μας ίμησαν εχθές με την παρουσία τους. Σίγουρα θα το επαναλάβουμε!

«..ευτυχώς πάει και έρχεται η ποίηση και με παίρνει από τον κόσμο τούτο…»

Έγινε χθες 12/2 μια ακόμη συνάντηση της Λέσχης Ανάγνωσης Παιδικού Βιβλίου στο φιλόξενο Free Thinking Zone της οδού Σκουφά. Οι επιλογές μας ήταν η «Ανθολογία Ποίησης για Παιδιά και Νέους» του Νικηφόρου Βρεττάκου και «Η Σκιά της Πριγκίπισσας» του Πολ Τιες.

Οι επιλογές βιβλίων της Ολυμπίας είναι πάντοτε ιδανικά διαλεγμένες για να μας κάνουν να διαφωνήσουμε! Αυτό φυσικά είναι και ένα από τα ζητούμενα καθώς μόνο μέσα από την αντιπαράθεση διαφορετικών απόψεων μπορεί να προκύψει μία νέα σύνθεση.

Ετσι λοιπόν, η «Ανθολογία» του Βρεττάκου (που δεν είναι τίποτε άλλο από μια προσπάθεια του ποιητή να μαζέψει σε ένα βιβλίο αντιπροσωπευτικά δείγματα από ολόκληρο το φάσμα της νεώτερης ελληνικής ποίησης έως το 1965) μας φάνηκε εξαιρετικό βιβλίο για να το έχουμε στην βιβλιοθήκη μας, μας χαροποίησε γιατί περιλαμβάνει μερικά από τα πιο όμορφα δείγματα της έμμετρης δημοτικής μας παράδοσης – αλλά σίγουρα δεν μπορεί εν έτει 2013 να θεωρηθεί αντιπροσωπευτικό της σύγχρονης ελληνικής ποίησης αφού δεν συμπεριλαμβάνει αρκετά δείγματα από την σύγχρονη παραγωγή. Σε κάθε περίπτωση όμως έιναι ένα θαυμάσιο reference book (και σίγουρα μοναδικό στο είδος του!) στο οποίο, εάν ο χειρισμός του από τους γονείς είναι ο κατάλληλος, το παιδί θα επανέλθει πολλές φορές στην παιδική και εφηβική του ζωή.

«Η Σκιά της Πριγκίπισσας» του Πολ Τιες από την άλλη είναι επίσης ένα πολύ ενδιαφέρον βιβλίο. Με βάση την ιστορία της πριγκίπισσας Κασσιόπης και του μικρού υπηρέτη της του Σενεγάλη, ο συγγραφέας ξεδιπλώνει μια ιστορία με σκοπό να μιλήσει για την διαφορετικότητα και τα ίσα δικαιώματα. Με μια πολύ όμορφη εικονογράφηση και με μια προσεγμένη έκδοση από τις εκδόσεις Κάστωρ, το βιβλίο καταφέρνει να κρατάει το ενδιαφέρον μικρών και μεγάλων έως το τέλος (βοηθάει σε αυτό και η ερωτική ιστορία που αναπτύσσεται!), σε κάποιους όμως από εμάς έδωσε την αίσθηση ότι περιλαμβάνει «χάσματα» στην λογική εξέλιξη της ιστορίας, ιδίως προς το τέλος. Σε κάθε περίπτωση όμως είναι μία πολύ προσεγμένη έκδοση που αξίζει να έχουμε στην βιβλιοθήκη μας.

Η επόμενη συνάντηση μας ορίστηκε για την Τρίτη 12 Μαρτίου στις 9 το βράδυ, σε ταβέρνα-κουτούκι των Εξαρχείων! Περισσότερα σύντομα….

το δικαίωμα να λέω «ΟΧΙ» και άλλες ιστορίες

Εγινε την Πέμπτη 17 Ιανουαρίου η 3η φετινή συνάντηση της Λέσχης Γονέων Παιδικής Λογοτεχνίας της Dorothy Snot  στον «χώρο ανοχής σκέψης»  Free Thinking Zone!

Ηταν μία υπέροχη συνάντηση, όπως πάντα (Αρετή ευχαριστούμε για την εξαίρετη φιλοξενία), που μας έδωσε την ευκαιρία να συζητήσουμε εποικοδομητικά και να προχωρήσουμε την σκέψη μας λίγο πιο κάτω, σε μερικά σημαντικά ζητήματα:

• μπορεί ένα βιβλίο να βοηθήσει ένα μικρό παιδί να κατανοήσει το δικαίωμα να λέει «οχι» στο κατεστημένο και στην αδικία;
• είναι σημαντικό τα παιδιά, από πολύ μικρή ηλικία, να εισαχθούν στην έννοια της διαφορετικότητας;
• πρέπει να διαβάζουμε στα παιδιά μας ένα βιβλίο όπως ακριβώς είναι,  ή είναι σκόπιμο να τα «προστατεύουμε» παραλείποντας/τροποποιώντας έννοιες και φράσεις που κρίνουμε ότι δεν είναι έτοιμα να αποδεχθούν;
• εισπράτει κάτι ένα πολύ μικρό παιδί από το άκουσμα μιας ιστορίας; «γράφεται» κάτι μέσα του, και πως;
• γιατί πολλά λαϊκά παραμύθια περιέχουν τόση υπερβολή, πόνο, κόπο και ταλαιπωρία μέχρις ώτου οι ήρωες φτάσουν στην τελική κάθαρση;

και ακόμη:

• είναι συντηρητική χώρα η Ελβετία;
• ποια είναι τα κατάλληλα ποιήματα για να εισαχθεί στην ποίηση ένα πολύ μικρό παιδί;
• Υπάρχει στην αγορά το βιβλίο με τα παιδικά λίμερικς του Σεφέρη, ή έχει εξαντληθεί;

Αφορμή για όλα τα παραπάνω ήταν τα δύο βιβλία που διαβάσαμε, το υπέροχο  «Το λεωφορείο της Ρόζας» των Fabrizio Silei – Maurizio A.C. Quarello (Εκδ. Κόκκινο) που πραγματεύεται πολύ όμορφα την παραγματική ιστορία της Ρόζας Πάρκς που άλλαξε τα δικαιώματα των νέγρων στην Αμερική του ’50 και το (βασισμένο σε παραδοσιακό παραμύθι της Μάνης) «Το αρχοντόπουλο που έγινε πύργος» της Σοφία Μαντουβάλου από τις εκδόσεις Πατάκη. Δύο εξαιρετικές επιλογές που τις συνιστούμε ανεπιφύλακτα – για διαφορετικούς λόγους την κάθε μία.

Για μία ακόμη φορά λοιπόν αισθανθήκαμε πολύ τυχεροί που έχουμε την δυνατότητα να συναντιόμαστε, οι γονείς του σχολείου μας, και με αφορμή ένα βιβλίο να κουβεντιάζουμε τόσο εποικοδομητικά και ουσιαστικά για πράγματα σπουδαία.

Λέσχη Αναγνωσης Dorothy Snot στο Free Thinking Zone!

Με πολλή χαρά σας λέμε ότι η επόμενη συνάντηση της Λέσχης Ανάγνωσης Παιδικού Βιβλίου της Dorothy Snot θα γίνει την Πέμπτη 17 Ιανουαρίου 2013 στις 6 μ.μ. στο βιβλιοπωλείο Free Thinking Zone στην οδό Σκουφά 64!

Για όσους τυχόν δεν το ξέρουν, το Free Thinking Zone είναι ένας πολύ φιλόξενος χώρος που έχει δημιουργήσει η Αρετή και στον οποίο το βιβλίο και η υψηλή αισθητική συνυπάρχουν με την ελευθερία έκφρασης και τις αιρετικές ιδέες! Ότι πρέπει για εμάς δηλαδή…

Από την Παρασκευή αυτή μάλιστα και μετά μπορείτε να περνάτε από το Free Thinking Zone και να αγοράζετε τα βιβλία που θα διαβάσουμε (και όχι μόνο αυτά…) με την σχετική έκπτωση, λέγοντας απλώς ότι είστε μέλη της Λέσχης μας!

Τα βιβλία για τα οποία θα συζητήσουμε την Πέμπτη 17 Ιανουαρίου, είναι:

1.     Το αρχοντόπουλο που έγινε πύργος
Σοφία Μαντουβάλου
Εικ. Βάσω Ψαράκη
Εκδ. Πατάκη

2.     Το λεωφορείο της Ρόζας
Fabrizio Silei – Maurizio A.C. Quarello
Εκδ. Κόκκινο

Η φιλοδοξία μας είναι να κάνουμε διάφορα πράγματα μαζί με την Αρετή, για αυτά όμως θα μιλήσουμε προσεχώς. Προς το παρόν, ραντεβού την Πέμπτη 17/1/2003 στην οδό Σκουφά 64!

δύο βιβλία για εισαγωγή των μικρών παιδιών στις «δύσκολες» έννοιες του πολέμου και του θανάτου

Η χθεσινη μας συνάντηση της 13/3/2012 ήταν από τις πιο ενδιαφέρουσες. Κι αυτό γιατί ξεκίνησε με μία ένσταση από την πλευρά της Ελίνας για το κατά πόσο το βιβλίο «Ο Εχθρός» του Σερζ Μπλοκ (εκδόσεις Πατάκη) είναι κατάλληλο να διαβαστεί σε παιδιά μικρής ηλικίας εξ’ αιτίας των εννοιών του πολέμου και των εικόνων του θανάτου που περιέχει. Απολύτως σεβαστή τοποθέτηση, η οποία άλλωστε μας έδωσε την δυνατότητα να έχουμε μία πολυ όμορφη κουβέντα.

To συμπέρασμα της κουβέντας αυτής ήταν ότι το συγκεκριμένο βιβλίο είναι εξαιρετικό! Μέσα από μια λιτή εικονογράφηση επάνω σε λευκό φόντο (σύμβολο της ψυχρότητας του πολέμου – αλλά και της ειρήνης?) και με ένα κείμενο κοφτερό καταφέρνει να προβληματίσει μικρούς και μεγάλους επάνω στο αιώνιο ζήτημα: τι έχουν να χωρίσουν οι άνθρωποι μεταξύ τους, άσπροι, μαύροι, κόκκινοι; αφού όλοι άνθρωποι είμαστε, με τις ίδιες αδυναμίες και τις ίδιες ανάγκες…. Ένα πολύ γλυκό και ανθρώπινο βιβλίο πίσω από την σκληρή επιφάνεια του αίματος και της αντιπαλότητας.

Ενα βιβλίο που σίγουρα πετυχαίνει τον αντικειμενικό του στόχο, μια που όπως είπε και  ο Νέστορας (4,5 ετών) «μας λέει ότι ο πόλεμος είναι κακό πράγμα»!

Εξ΄ίσου ενδιαφέρουσα και η δεύτερη χθεσινή μας επιλογή, «Η ποδηλάτισσα» του Οδ. Ελύτη από τις εκδόσεις της Εστίας με την πολυ όμορφη εικονογράφηση του Δημήτρη Καλοκύρη.

Στην Λέσχη μας έχουμε αναφερθεί πολλές φορές στο πόσο καλοδεχούμενα είναι από τα παιδιά μεγάλα κομμάτια της ποίησης του Ελύτη (κυρίως Τα Ρω του Ερωτα, αλλά και το Φωτόδεντρο, και ο Ηλιος Ηλιάτορας), ίσως λόγω των όμορφων εικόνων που δημιουργεί, ίσως λόγω και της άμεσης σύνδεσης με τα αρχέγονα στοιχεία της Ελλαδικής φύσης.

Η επιλογή βέβαια του συγκεκριμένου βιβλίου από εμάς έγινε και για έναν άλλο, πολύ συγκεκριμένο λόγο: γιατί δίνει στους γονείς μία εξαιρετική δυνατότητα να μιλήσουμε στα παιδιά για το ζήτημα του θανάτου. Και όπως συζητήσαμε και εχθές, ο θάνατος είναι το μόνο βέβαιο πράγμα ότι θα συμβεί στην ζωή μας και παρ΄ όλα αυτά παραδοσιακά προσπαθούμε να τον ξορκίσουμε.

Εμείς όμως, που πιστεύουμε ότι τα παιδιά μας πρέπει να αποκτήσουν «παιδεία θανάτου» (ώστε να μπορούν να διαχειριστούν το σοκ της απώλειας που δυστυχώς πολλές φορές θα κληθούν να βιώσουν στην ζωή τους), επιλέγουμε να τους μιλήσουμε για αυτό. Και το συγκεκριμένο βιβλίο είναι, πιστέψτε μας, μία εξαιρετική αφορμή. Όλες οι μαμάδες που το διάβασαν στα παιδιά τους, μόνο θετικά σχόλια είχαν να κάνουν για την αντίδραση τους.

Και εν πάσει περιπτώσει, είναι και ένα υπέροχο ποίημα (και τραγούδι!)

ένα υπέροχο Παραμύθι και το Μαγικό Σπίτι του Μπαμπά

Στην συνάντηση της 24ης Ιανουαρίου συζητήσαμε για άλλα δύο πολύ ενδιαφέροντα βιβλία και ανακαλύψαμε πάλι ένα μικρό διαμάντι…

«Το Παραμύθι της Μουσικής» της Βασιλικής Νευροκοπλή, εκδόσεις Λιβάνη

«Μια φορά κι έναν καιρό, στη Μαρώνεια της Θράκης γεννιέται η Θεοδώρα, ένα κορίτσι διαφορετικό από τα άλλα. Η διαφορετικότητά της ξεκινά από το γεγονός ότι είναι τυφλή. Αυτό όμως την κάνει να αντιλαμβάνεται και να αισθάνεται τον κόσμο με τρόπο μοναδικό, μέσα από τις άλλες αισθήσεις της, και κυρίως μέσα από την ακοή.  Έτσι, αποκτά ιδιαίτερη σχέση με τους ήχους και τη σιωπή. Η σχέση της με τους ήχους την οδηγεί στην αγάπη για τη μουσική. Η σχέση της με τη σιωπή με τον καιρό θα την κάνει σοφή.»

Ενα καταπληκτικό βιβλίο που ανακαλύψαμε με υπόδειξη (πάλι) της Ολυμπίας. Υπέροχη αισθητική, εικονογράφηση που παραπέμπει στην βυζαντινή αγιογραφική παράδοση και ένα λυρικό κείμενο που μαγεύει. Η Θεοδώρα, που ειναι εκ γενετής τυφλή, ανακαλύπτει την μαγεία της μουσικής και μαζί της ταξιδεύει στην απέραντη ομορφιά του κόσμου. Με τα μάτια της ψυχής ανακαλύπτει τα θαύματα της πλάσης – ώσπου στο τέλος του ταξιδιού την περιμένει η αληθινή αγάπη.

Μέσα από το (μεγάλο έιναι η αλήθεια) κείμενο ξεδιπλώνονται πολλοί δρόμοι, πολλά διαφορετικά ερεθίσματα για τα παιδια και τους γονείς να εξερευνήσουν και να περιπλανηθούν. Αναφορές στην ιστορία, στην παράδοση, στις αξίες της ζωής – μα πάνω απ’ όλα στην μαγεία της μουσικής, στην μαγεία της κάθε διαφορετικής μουσικής, του κάθε διαφορετικού οργάνου και του κάθε διαφορετικού λαού…

Ενα βιβλίο που το συστήνουμε ανεπιφύλακτα. Δεν χρειάζεται να το διαβάσετε γραμμικά στα παιδιά, η κάθε του σελίδα είναι και μία μικρή ιστορία που μπορεί να σας χαρίσει πολλά-πολλά βράδυα αναγνωστικής απόλαυσης. Μήνες και χρόνια μπορεί κανείς να περιπλανιέται και να επανέρχεται σε αυτό το μικρό διαμάντι, μια ελληνική εκδοχή θα έλεγα των παραμυθιών του Σεβάχ που δεν τελειώνουν ποτέ…. Μπράβο!

Εντελώς σε άλλη κατέυθυνση το άλλο βιβλίο που διαβάσαμε, το «Στο σπίτι του μπαμπά» της Κίρι Λάιτφουτ από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.

Επιλέξαμε συνειδητά αυτό το βιβλίο καθώς θέλαμε να διαβάσουμε και ένα βιβλίο που πραγματεύεται το ζήτημα του χωρισμού των γονέων.  Διαβάσαμε λοιπόν για τα παιδιά που ζουν με την μαμά και που κάθε δεύτερο Σαββατοκύριακο επισκέπτονται το μαγικό σπίτι του μπαμπά τους. Εκεί συμβαίνουν καταπληκτικά πράγματα γιατί ο μπαμπάς έιναι ένας υπέροχος ευζωιστής και το σπίτι του ένα μαγικό λούνα-παρκ. Ολα τα όμορφα συμβαίνουν εκέι, δεν υπάρχουν απαγορεύσεις και τα παιδιά διασκεδάζουν με τρέλα και συνειδητοποιούν πόσο πολύ τα αγαπάει (και) ο μπαμπάς και πόσο το σπίτι του είναι (και) δικό τους σπίτι….

Σίγουρα μια πολύ θετική προσέγγιση του ζητήματος, προσανατολισμένη θα λέγαμε όμως στην αρκετά ειδική κατάσταση όπου τα παιδιά που ζουν με την μαμά θα πρέπει να συμφιλιωθούν και με την ιδέα της επίσκεψης στο σπίτι του μπαμπά, όποτε αυτή γίνεται. Γιατί αλλιώς ειδομένο το βιβλίο, μπορεί να πει κανείς οτι περνάει το μήνυμα ότι ο μπαμπάς είναι ένας sui generis μποέμ τύπος που μαζι του επιτρέπονται τα πάντα! Ενώ με τη μαμά….

(και για αυτό αλλά και για το προηγούμενο βιβλίο διαβάστε στα σχόλια το ξεκαρδιστικό κείμενο της Δέσποινας, μαμάς του Νέστορος!)

ΥΓ. Στην επόμενη συνάντηση της 14ης Φεβρουαρίου θα είναι κοντά μας και η συγγραφέας κα Ελένη Γκίκα για να συζητήσουμε για το τελευταίο της βιβλίο «Το Μυστικό της Μαγικής Τσαγιέρας»! Μην λείψει κανεις!!

Δυο ενδιαφέροντα βιβλια για την διαφορετικοτητα

Στην συνάντηση της 20ης Δεκεμβρίου συζητήσαμε, όπως είχαμε σχεδιάσει, για δύο μάλλον ειδικά βιβλία που προκάλεσαν στην ομάδα ποικίλες αντιδράσεις:

1. Ο γίγαντας και τα πουλιά, Ghislaine Biondi, Rebecca Dautremer, εκδ. Αίσωπος, 2001

Μία συνειδητή μας επιλογή για να προσεγγίσουμε με τα παιδιά το θέμα της διαφορετικότητας. Ο γίγαντας Ροδόλφος που λόγω του μεγέθους του δεν μπορεί να ζήσει με τους άλλους ανθρώπους, αναγκάζεται να πάει να μείνει ολομόναχος σε ένα μακρινό δάσος – χωρίς φίλους. Εκεί όμως φίλοι του καλοί γίνονται τα πουλιά, που μέσα στο τεράστιο σώμα του βρίσκουν ζεστασιά και ασφάλεια. Ετσι, απολαμβάνοντας την παρέα και την αποδοχή τους, στο τέλος ο Ροδόλφος γίνεται και αυτός χαρούμενος και ευτυχισμένος.

Μια ιστορία που μπορεί να προξένησε δυνατά συναισθήματα σε κάποια παιδιά (π.χ. ο Αλκίνοος βίωσε έντονα και αρνητικά την μοναξιά του Ροδόλφου) αλλά δεν τα άφησε αδιάφορα. Αυτές όμως είναι συνειδητές και ισως και αναμενόμενες αντιδράσεις, αφού μια τέτοια ιστορία μοιραία αναγκάζει τα παιδιά να έλθουν αντιμέτωπα με κάποιους από τους φόβους ή τις ανασφάλειες τους.

Όπως σωστά μας εξήγησε η Ολυμπία, η αξία τέτοιων βιβλίων έγκειται ακριβώς στο ότι καταφέρνουν να περάσουν με τον αποτελεσματικό τρόπο το (συγκεκαλυμμένο) μηνυμα τους στα παιδιά. Όχι διδακτικά – αλλά βιωματικά, βάζοντας τον αναγνώστη να μοιραστεί και αυτός την αγωνία, τον φόβο και την χαρά του πρωταγωνιστή.

Σίγουρα κάποιοι γονείς θα διαφωνήσουν με τα πιο πάνω – οι αντιδράσεις όμως των παιδιών, ακόμη και οι αρνητικές, αποδεικνύουν ότι η μέθοδος αυτή δουλεύει. Άλλωστε, όλοι στην Λέσχη Ανάγνωσης συμφωνούμε ότι είναι σημαντικό για τα παιδιά μας, εκτός από τα όμορφα να εκπαιδευτούν και στα άσχημα -αλλά αναπόφευκτα- της ζωής (απώλεια, χωρισμό κλπ)

2. Η παράξενη αγάπη του αλόγου και της λεύκας, Χρήστος Μπουλώτης, εκδ. Polaris, 2011

Ενα βιβλίο που προκάλεσε μερικές από τις πιο όμορφες ατάκες και αναλύσεις που έχουμε ακούσει στην Λέσχη!! (….δεν τις γράφουμε όμως….)

Η πραγματικά παράδοξη αγάπη ενός λευκού αλόγου για μια μοναχική, πανύψηλη λεύκα. Μια αγάπη από αυτές που δεν γνωρίζουν σύνορα και απαγορεύσεις, που όλα τα νικούν και όλα τα καταφέρνουν. Ξεκάθαρα μία ερωτική αγάπη, απόλυτη όμως και σπάνια.

Είναι αυτό θέμα κατάλληλο για τα παιδιά? θα ρωτήσει κάποιος. Φυσικά και είναι, θα έιναι η απάντηση μας.  Είναι δοσμένο όμως σωστά μέσα από το συγκεκριμένο βιβλίο? θα ξαναρωτήσει.  Είναι δοσμένο όμορφα και λυρικά, νομίζουμε…

«Η Παράξενη Αγάπη του Αλόγου και της Λέυκας» του Χρήστου Μπουλώτη σίγουρα δεν είναι ένα συνηθισμένο παιδικό βιβλίο. Είναι κατά αρχήν μία αφήγηση ιδιαιτέρως λυρική, φέρνει ίσως στο νου εικονες από ρώσικη ρομαντική λογοτεχνία. Δεύτερον βρίθει συμβολισμών (πολλοί από τους οποίους πιθανότατα δεν εξηγούνται εύκολα στα παιδιά). Εχει στοιχεια σουρρεαλιστικά, είναι μια εξαιρετική βάση για να χτίσει η φαντασία των παιδιών τους δικους της κόσμους. Kαι στην καινούρια έκδοση από τις εκδόσεις Polaris διαθέτει και υπέροχη εικονογράφηση.

Σε κάθε περίπτωση είναι ένα βιβλίο που, εαν ειδωθεί με τον κατάλληλο τρόπο, θα αποτελέσει ένα σίγουρο σημείο αναφοράς, μία ιστορία στην οποία παιδιά και μεγάλοι θα επανέρχονται για πολλά χρόνια, αποκωδικοποιώντας και απολαμβάνοντας σύμβολα και έννοιες.

Ενα βιβλίο επίσης που νομίζουμε ότι υπηρετεί πολύ ευσυνείδητα την ουσία της έννοιας λογοτεχνία: προσφέρει αισθητική απόλαυση, τέρπει, εμπνέει, προβληματίζει. Και το κυριότερο: προσφέρει στον αναγνώστη την δυνατότητα να τραβήξει το πέπλο της πραγματικότητας και να κρυφοκοιτάξει με αξιώσεις το φαντασιακό….

Καλές γιορτές σε όλους!!